Patricia Guerrero (1990) werd al op jonge leeftijd gespot als veelbelovend talent. Ze begon haar dansopleiding in Granada bij haar moeder, Mari Carmen Guerrero, en op haar 15e werd ze toegelaten op de school van Mario Maya. Ze nam lessen bij grootheden als Manolete, Juana Amaya en Eva Yerbabuena. In 2007 won zij de prestigieuze “Premio el Desplante” van het Festival de la Unión, waarna haar danscarrière een eerste vlucht nam. Ze danste van 2010 bij het gezelschap van Rubén Olmo en later als eerste danseres bij het Ballet Flamenco de Andalucía. In de film ‘Flamenco Flamenco’  van de beroemde cineast Carlos Saura krijgt ze een sterrol, nadat ze in diens show ‘Flamenco Hoy’ de grote wereldpodia voor het eerst betreedt. Ze werkt samen met grote namen als Belén Maya, Arcángel en Dani de Morón. Voor haar optreden op de Bienal de Flamenco de Sevilla won zij al in 2012 de Giraldillo, de prijs voor Nieuw Talent en in 2016 won Catedral, haar eerste solovoorstelling, de prijs voor Beste Show in hetzelfde festival. Andrés Marín vraagt de danseres uit Granada in 2017 voor de rol van Dulcinea in zijn D.Quixote (openingsvoorstelling van de Flamenco Biënnale 2019), een in haar eigen woorden ‘bevrijdende ervaring, die haar tot de danseres heeft gemaakt die ze nu is’. Distopía is haar tweede grote solovoorstelling waar ze zich onmiskenbaar als een van de grote flamencodansmakers voor de toekomst bewijst.